صوت: تحلیل مسئله شجاعت در شخصیت سردار سلیمانی با نگاهی به کتاب «از چیزی نمی ترسیدم» (پسران نوجوان بیشتر بشنوند)
صوت: چگونه وصیت نامه حاج قاسم سلیمانی را بهتر بفهمیم؟ (با محوریت کتاب شرح دلبری)
صوت: تحلیلی بر یک جمله سردار سلیمانی درباره ولایت فقیه؛ "من‌نه می‌گویم ولایت تنوری و نه می‌گویم ولایت قانونی"
لینک یادداشت تحلیل کتاب: mehrnews.com/xTv9c
متن: تاملاتی مکتوب در نامه عاشقانه و آتشین حاج قاسم به دخترش
دانلود کتاب شرح دلبری
دانلود کتاب مکتب سلیمانی
تحلیل اندیشه استاد محمدرضا شجریان را به روشهای مختلفی می توان بررسی کرد.
می توان گفت او هنرمندی که گاه مواضع سیاسی داشت و باید بحث کرد که آیا هنر و سیاستش را می توان از هم تفکیک کرد؟ یا گفت: هنرمندی که نسبت به اسلام سنتی معترض بود و اسلام و قرآن را به سبک خودش می فهمید.
اما کامل تر این است که او را هنرمندی بدانیم که در تفسیر هنر و سیاست یک روشنفکر مدرن بودیعنی تفسیر مدرن از سنت (اسلام و ادبیات کهن) را در قالب تفسیر هنری و موضع گیری های خود بیان کرد و سنت را با نگاه مدرن بازتفسیر کرد.
تحلیل سوم بهتر می تواند تحلیلهای اول و دوم را پوشش دهد.
درک شجریان از عرفان تا چه حد عمیق است؟ آیا آنچنانکه بسیار گفته اند او رابط دوران معاصر با ادبیات کهن بود؟ آیا او حافظ و مولوی را در روزگار معاصر زنده نگه‌داشت؟
(سخنرانی در کتابخانه امیرکبیر ، 13شهریور98)
چرا شهید علیخانی فردید را تبلیغ می کرد؟
این پرسش را طوری دیگری می توان مطرح کرد:
چرا جریان انقلابی یک فرد ظاهراً غیرانقلابی را تبلیغ می کرد؟
شبی تابستانی به همراه #شهید_محمد_حسین_علیخانی و یکی از همکارانش بعد از نماز مغرب و عشاء سوار بر ماشین در خیابان های شهر راه افتادیم. چندبار گفت باید ما را مهمان خوراکی کنی! من هم اعلام آمادگی می کردم ولی نهایتا خود آقا حسین بود که ما را به بستنی مهمان کرد!
حالا دیگه شبگردی ما طول کشیده بود ماشین به سمت میدان خروجی شهر حرکت کرد. من گفتم خب دیگه برگردیم! جوابی ندادند و از شهر خارج‌شدیم و در جاده نیمه‌تاریک ماشین سرعت گرفت! ساعت از نیمه شب گذشته بود، گفتم دیگه قرار ما این نبود! چه خبره! باز هم جواب درستی نشنیدم. بعد از مدت کوتاهی آقا حسین که جلو‌نشسته بود با همان حالت روبه جاده و مسیر روبرو شروع به خواندن آواز کرد:
خاطراتی به یاد #شهید-مدافع-حرم ؛ #محمد_حسین_علیخانی
اولین بار وقتی در مسجدالنبی (ص) طاق بستان در حال سخنرانی بودم به سراغم آمد. به من گفت: شنیدم در صحبتهایت از واژه «اتوپیا» استفاده کردی و همین واژه بهانه ای شد برای سالها ارتباط و مراوده فکری. مراوده ای که تنها با من در جریان نبود بلکه بسیاری از جوانان علاقمند به مطالعه و تفکر را صید کرده بود و نه فقط اهل مطالعه و تفکر، با برخی دیگر که آنها را مستعد تشخیص می داد هم ارتباط می گرفت. چرا که معتقد بود که عقل و تفکر فقط در کتابها نیست. از این جهت «نظر» را به «عمل» پیوند می داد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در ابتدای سال95 فرمودند: شهید آوینی پیشاهنگ کارهای فرهنگی بود. بهتر است به مناسبت 20فروردین - سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی- بر برخی مصادیق پیشاهنگی های او مروری کنیم. ضمن اینکه متوجه باشیم این پیشاهنگی سبب می شد او گاه تنها باشد.
آنچه که بیش از همه چیز آوینی را به مردم معرفی کرد. روایت فتح بود. او در سبک فیلمسازی خود پیشاهنگ بود. به این معنی که تلاش می کرد روایت غیرکلیشه ای و حقیقی از جنگ را ارائه دهد. چیزی که مرحوم مددپور آن را سینمای اشراقی نامید. باید این را بدانیم که گرچه در ابتدا مردم او و صدایش را با روایت فتح می شناختند. اما از همان ابتدا او فراتر از این بود. ما باید آوینی متفکر را بشناسیم.
۱. مادر و بچه شدیداً مریض بودند. کربلا رفتند. شب در خواب یک زن سیاه پوش و قد بلند از زن های حرم را می بیند که بچه ای را به او می دهد و می گوید: این بچه را بگیر و برو سر قبر ابراهیم زیارت کن. چند ماه محمد ابراهیم به دنیا آمد.
۲. تسبیح کربلا خیس می شد. آنها را می جوید و می خورد:«خب دوست دارم دیگه!»
۳. توی شهرضا روز نامه ندای پاسدار را زد. توی سیستان نمایشگاه کتاب گذاشت. موتور برق را می گذاشت پشت ماشین و می رفت روستاها نمایش فیلم می داد. مسئول روابط عمومی سپاه هم شد.
۴. توی سربازی مسئول آشپزخانه شد. ماه رمضان مخفیانه سحری می داد. خبرچینی کردند و فرمانده به زور سیصد چهار صد نفر را آب داد بخورند. چند روز بعد فرمانده در آشپزخانه بدجوری لیز خورد و تا آخر ماه مهمان بیمارستان شد!
از اصطلا حات عرفا،چم وچمن است. چمران هم اسمش وهم شخصیتش عارفانه بود.چمران واقعاً چم ران بود.
