اضطراب یا اضطرار؟

دکتر رضا داوری اردکانی در اولین پیام خود کرونا را ویروس تکنولوژی نامید و در دومین پیام خود برای شیوع کرونا ویروس بر روی مسئله ترس تمرکز کرده است. در اولین پیام اظهار نظر دکتر داوری در مورد کرونا فیلسوفانه و غرب شناسانه است. او بین بیماری‌های واگیردار سنتی مثل طاعون و وبا و حتی بیماری قرن بیستمی تیفوس با نسل جدید این بیماری‌ها مانند سارس و کرونا فرق می‌گذارد. به نظر او اینها به کشتار اکتفا نمی‌کنند، بلکه زندگی را به تعطیلی می کشند.

پیاده روی اربعین ذاتاً شیعی است نه عراقی

محسن حسام مظاهری یکی از جدی ترین منتقدان سیاستهای فرهنگی جمهوری اسلامی است. او‌ از آنچه که مناسک سازی و‌فربه سازی تشیع می نامد انتقاد می کند و به دنبال پیرایش تشیع از مناسک جدید است. پیش از او بزرگانی مانند شهید مطهری مبارزه با تحریفات عاشورا را شروع کردند. اما مظاهری چقدر از مطهری تندتر گام برداشته است؟
او علیه سیاست ایرانی اربعین مدام موضع می گیرد و معتقد است تلاش ایران برای تقویت پیاده روی اربعین موجب غیرطبیعی شدن آن و دخالت در یک پدیده ذاتاً عراقی است. مشکل او این است که جامعه شناسانه نگاه می کند نه توحیدی. دین و‌مذهب به جای ملاک بوم و قوم و تعصب، خدا و رسولانش را ملاک وحدت قرار می دهد. اما مظاهری از اربعین ایرانی و اربعین عراقی می گوید

خدا در فیلم ضدحریق

فیلم #ضد_حریق (#Fireproof) در آمریکا ساخته شده ولی از فرهنگ هالیوودی جداست و #سینمای_مستقل محسوب می شود. داستان فیلم‌ درباره یک #آتشنشان موفق و وظیفه شناس است که هنوز نتوانسته آتش زندگی اش را اطفاء کند. این اثر برنده #اسکار و #گلدن_گلوب و #نخل_طلا نشده و  از نظر سینمایی شاهکار نیست و ستارگان در آن حضور ندارند و فکر نمیکنم منتقدین‌ غرغرو از آن خوششان بیاید اما یک روانشناس می تواند این فیلم را برای زوجهای در معرض طلاق توصیه کند و به اثربخشی آن امید داشته باشد. در این فیلم با وجود آنکه‌در هزاره سوم (۲۰۰۸) ساخته شده اما چت با زنان بیگانه و رابطه با مرد غریبه صریحاً قبیح نشان داده می شود؛ چیزی که در هالیوود یا مهم‌نیست یا قبح آن شکسته می شود. 
علاوه بر روانشناسی این فیلم تبلیغ #سینمای_مسیحی هم هست. گفته شده سازندگان‌اثر، برای تبلیغات این فیلم از رسانه‌های تلویزیونی و یا بیلبورد استفاده نکردند، بلکه ازطریق نمایش قبل از اکران برای روحانیون کلیسا و همچنین گروه‌های مذهبی کلیسا، فیلم خود را تبلیغ کردند.
محبت مسیح و آموزه فداشدن مسیح در فیلم آشکارا تبلیغ می شوند. اما می توان صلیب و نقد مسیحیت ‌را در پرانتز گذاشت و دیالوگ اسلام و مسیحیت را با فیلم به راه انداخت و اصول محبت کردن را از آن آموخت. اینجاست که توصیه پدر که می خواهد پسرش طلاق را #چهل_روز به تأخیر بیندازد ما را یاد #سلوک_اربعینی می اندازد. مهم‌تر از همه این فیلم‌ درباره خداست و بارها شخصیتها درباره خدا و ایمان حرف می زنند. گویا می خواهد بگوید:
اگر خوب خدا را بشناسیم خوب زندگی می کنیم.

رازها را به که بگوییم؟

در اسلام رازپوشی و کتمان الاسرار جزو مهمترین مسائل است و در شیعه جزو واجبات. با راز سه کار می توان کرد:

1.کتمان و پوشاندن
2.افشا (اذاعه)
3. ودیعت و امانت دادن به محرم و اهل راز
کار اول موجب حفظ موفقیت است و کار دوم شکست و تأسف می آورد و کار سوم عامل چاره جویی در مشکلات و تقویت ارتباطات صحیح است. 

نقد جوادی آملی بر آخوند خراسانی

سخنرانی آیت الله جوادی آملی در مراسم رونمایی از کتاب تحریرالاصول چند نکته مهم دارد و  قول مشهور در مورد حجیت قطع را تصحیح می کند و از یک خط تاریخی پرده بر می دارد. رابطه نظر آخوند خراسانی با کتاب شهید جاوید در مورد علم امام از این نظر که بذر کاهش شأن و‌مقام علمی امام را گذاشت هم مهم است.  از این جهت می توان گفت او‌ یکی از اجداد‌ فقهی روشنفکری دینی است.

پیانیست؛ فیلمی درباره خدای یهودی

#فیلم_پیانیست داستان یک یهودی سربه زیر به نام اشپیلمن است که در #ورشو اشغال شده به شدت توسط #نازیها رنج می کشد و همه عزیزانش را از دست می دهد. نهایتا یک #افسر_نازی که به خدا اعتقاد دارد پس از شنیدن نوای پیانوی اشپیلمن، او را مخفی نگه می دارد و نجات می دهد. بر این اساس پیانیست جدا از صحت قصه #هولوکاست و مظلومیت یهودی ها، #فیلمی_درباره_خدا است. اساسا یهودیان در مسئله هولوکاست موضوع عدالت خدا و ایمان را تحلیل می کند و این فیلم هم خالی از این موضوع نیست.

تأملی در گزاره «علم سلطان است»

   رهبر انقلاب در دیدار با نخبگان علمی (مهر97) دوباره حدیث محبوب خود را خواند: «بارها هم این حدیث شریف را خواندم که «العلمُ سُلطان» علم قدرت است». ایشان قبلا گفته بودند که: «جمله اى در نهج البلاغه هست که خیلى جمله ى پرمغزى است. میفرماید: «العلم سلطان»؛ علم اقتدار است. «سلطان» یعنى اقتدار، قدرت. «العلم سلطان من وجده صال و من لم یجده صیل علیه»؛ علم اقتدار است. هر کس این قدرت را به چنگ آورد، میتواند تحکم کند؛ میتواند غلبه پیدا کند؛ هر کسى که این اقتدار را به دست نیاورد، «صیل علیه»؛ بر او غلبه پیدا خواهد شد؛ دیگران بر او قهر و غلبه پیدا میکنند؛ به او تحکم میکنند».
اما باید دقت کرد که

تقوا فقط معنای سلبی ندارد

شهید مطهری در آثار خود تلاش کرده است معنای برخی کلمات کلیدی را بازخوانی کند. یکی از این معانی تقواست. او معتقد است ما دو نوع #تقوا می توانیم داشته باشیم: تقوایی که ضعف است و تقوایی که قوّت است.
«نوع اول اینکه انسان برای اینکه خود را از آلودگیهای معاصی حفظ کند، از موجبات آنها فرار می کند و خود را همیشه از محیط گناه دور نگه می دارد؛ ...نوع دوم اینکه در روح خود حالت و قوّتی به وجود می آورد که به او مصونیت روحی و اخلاقی می دهد که اگر فرضاً در محیطی قرار بگیرد که وسایل و موجبات گناه و معصیت فراهم باشد» (مجموعه آثار شهید مطهری . ج23، ص: 693). او با ریشه یابی لغت تقوا که به معنای وقایه و نگهداری است می گوید ترجمه پرهیزگاری برای تقوا مناسب نیست بلکه تقوا خودنگهداری است.  این تغییر در ترجمه مقدمه تغییر از تقوای ضعف به تقوای قوت می شود. در اثر این تغییر جهت افراد متقی اجتماعی تر می شوند و تقوا بیشتر از حالت خارجی و ظاهری، جنبه درونی و باطنی پیدا می کند.
اکنون می توان معنایی سوم برای تقوا را در نظر گرفت

روز برادر

اگر سیزده رجب روز میلاد مولود کعبه را روز پدر نامیده اند روز غدیر قطعا روز برادر است. نبی و ولی نسبتهای مختلفی داشتند: استاد و شاگرد، پیامبر و‌پیرو، مولا و بنده... اما روز غدیر نبی گفت علی برادر من و جان من است؛ و چه زیباست که در این روز  عقد اخوت بسته می شود.
تاریخ برادری از آغاز خلقت بسیار پرفراز و نشیب است و سرشار از عاشقانه ها و برادرکشی ها است. تاریخ انبیاء به یک معنا تاریخ برادری است. #برادری_در_قرآن موضوعی بسیار مهم و کاربردی برای زندگی ماست. 
در این باره گفتنی بسیار است: برادرکشی

درباره اصالت کلمه/ نقد رمان چشم های یلدا

کتاب چشم های یلدا یک اثر متفاوت است که هم رمان است و هم نظریه پردازی فلسفی. ادعای مهم کتاب نظریه پردازی بر اساس فرهنگ اسلامی ایرانی است و به نظر می رسد در این زمینه حرفهای بسیاری برای گفتن دارد.

از همان طرح روی جلد ذهن خواننده درگیر می شود: الفاظ چشم های یلدا و عریانیسم سوءتفاهم برانگیزند و برخی منتقدین هم اسیر ظاهرگرایی می شوند (ج2، ص344) اما خواننده اگر کمی دقت کند زود به جدیت اندیشه در اثر پی می برد