یکی از نزدیکترین وسایل بازی به خانه ما فضای سبز مجاور آرامستان کرمانشاه است؛ یک طرف آن غسالخانه است و طرف دیگر ساختمان گنجینه شهدا؛ کمی آن طرف تر هم مزار شهدا قرار دارد.
مهدی گاهی از من میخواهد که: بریم پارک شهدا! این نامی است که من و او بین هم قرار کرده ایم.
هر وقت که به پارک شهدا میرسیم مهدی مشغول زندگی و نشاط و شادابی می شود و من به مرگ و نقطه پایان فکر می کنم.
اما وقتی بر می گردیم هر دو شاد و خوشحالیم!
یاد مرگ نشاط و سرزندگی می آورد. کودکان که نه غم گذشته دارند و ترس از آینده، به این یاد نیازی ندارند اما ما افراد بالغ هستیم که می توانیم با یاد مرگ از حزن و خوف رهایی یابیم و به شادی برسیم.
بله. عالی بود