من فقط هرچه در دست دارم می اندازم

خدایا جادوگران جمع شده اند و مردم را به خیالات گرفتار کرده اند و من ترسیده ام! از موسای نبی که بالاتر نیستم! خودت جادوی حیله گران را پاک کن. من فقط هرچه در دست دارم می اندازم[1]...

خدایا «دشمن شاد»م نکن[2]

[1] سوره طه:موسی مقابل جادوگران قرار گرفت و آنها گفتند می اندازی یا ما بیندازیم؟ گفت شما بیندازید و طنابها وعصاهای آنها نمایشی به پا کردند و جست و خیزی به راه افتاد پس  در دل موسی ترسی خزیدن گرفت و ندا آمد که نترس! تو برتری! هر چه در دست داری بینداز تا انچه ساخته اند ببلعد...پس جادوگران به سجده افتادند و گفتند: ایمان آوردیم به خدای موسی و هارون

قالُوا یا مُوسى‏ إِمَّا أَنْ تُلْقِیَ وَ إِمَّا أَنْ نَکُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقى‏ (65)قالَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذا حِبالُهُمْ وَ عِصِیُّهُمْ یُخَیَّلُ إِلَیْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّها تَسْعى‏ (66)فَأَوْجَسَ فی‏ نَفْسِهِ خیفَةً مُوسى‏ (67)قُلْنا لا تَخَفْ إِنَّکَ أَنْتَ الْأَعْلى‏ (68)وَ أَلْقِ ما فی‏ یَمینِکَ تَلْقَفْ ما صَنَعُوا إِنَّما صَنَعُوا کَیْدُ ساحِرٍ وَ لا یُفْلِحُ السَّاحِرُ حَیْثُ أَتى‏ )69)فَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سُجَّداً قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هارُونَ وَ مُوسى‏ (طه/70)

[2] لَا تُشْمِتْ‏ بِی عَدُوِّی‏ (دعای 48 صحیفه سجادیه)- ترجمه علی موسوی گرمارودی