تلویزون را روشن می کنم. یک کودک شاد از آینده می گوید: باید برای فردا حساب باز کنم! کودک دیگر با صدای بلند می گوید حساب آتیه فردای بانک مهرسازان! (نام غیر واقعی است!) در پیام های بازرگانی پریروز بزرگترها حرص بانکی می زدند و در پیام های دیروز کودکان را واسطه می کردند و از ضرورت حساب پس انداز می گفتند اما امروز خود کودک معصوم ما را به میدان آورده اند و ترس از آینده را به دلش می اندازند و او ندانسته با لبخند ترجمه اش می کند! کودک با گفتن این جملات کودکی اش را نابود می کند. نیل پستمن که کتاب زوال دوران کودکی را نوشت در مورد این پیام های بازرگانی حرفهای شنیدنی داشت اگر زنده بود.
پیامبر حکیم اسلام پنج صفت را برای کودکان برمی شمرند1. خاک بازی 2. گریه کن بودن 3. ساختن وخراب کردن 4. بی کینه دعوا کردن 5. برای فردا ذخیره نکردن (زهرالربیع:259)
صفت 3و5 نشانه در زمان حال بودن است و این است راز باحال بودن کودک! آیا تا به حال فکرکرده ایم که چرا تماشای کودک نه تنها به پدر مادر بلکه به همه اطرافیان انرژی می دهد؟ آنها ترس آینده ندارند و غم گذشته نمی خورند. آنها مصداق واقعی افوض امری الی الله هستند. کودکان هر وقت بخواهند می طلبند و آینده آنها ار فرسوده و پژمرده نمی کند. خدا هم از ما خواسته تا غم روزی نخوریم. این مقام اولیاءالله است: الا ان اولیاءالله لاخوف علیهم و لا هم یحزنون. خدا از ما خواسته کودک باشیم. اگر دنیای مصرف زده امروز بگذارد...
نکته:در باب ضرورت پس امداز و آینده نگری می شود حرفهای زیادی زد اما غرض این نوشته اشاره به خطر زوال دوران کودکی بود نه بیشتر.
