تماس؛ فیلمی درباره سفر درونی

#فیلم_تماس (ساخته #رابرت_زمه_کیس) درباره جست و جوی یک زن (الی) است که از کودکی به دنبال تماس با فضایی ها بود. این زن به خدا ایمان ندارد ولی احساس می کند در آسمان خبری هست او یک اخترشناس است که سالها پیش پدرش را از دست داده‌است و نمی‌تواند بپذیرد که بشر در کهکشان‌ها تنهاست. او تحت تاثیر خاطره پدر خود به دانشگاه رفته و مدارج عالی علمی را کسب می‌کند.

الی پس از فارغ التحصیلی ، همراه گروه معدودی از همکارانش دررصدخانه های کشور آمریکا گوش به امواج رادیویی از اعماق فضا فرا می‌دهد. هزینه‌های این کار را میلیاردر انزواطلب در اختیارش قرار داده‌است که دورادور وی را زیر نظر دارد. ولی مقامات علمی اعتقادی به کار آنها ندارند.

تا آنکه یک شب تیم اخترشناس در صحراهای نیومکزیکو سیگنالی از فضا دریافت می‌کند و الی متوجه می‌گردد که سیگنال حاوی یک ساختار هوشمندانه است. اما عکس العمل مقامات نسبت به کشف وی ناامید کننده‌است. دنیا از شنیدن این خبر تکان می‌خورد. پیام مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد ولی هیچ کس نمی‌تواند مفهوم آن را درک کند. تا اینکه الی متوجه می‌گردد که پیام، حاوی دستورالعمل ساخت یک دستگاه سفر در فضا است که با ایجاد یککرم چاله انسان را می‌تواند به کهکشانهای دوردست منتقل کند...

 در پایان، در جمع دانشمندان امکان تماس با ماوراء به آزمایش گذاشته می شود. دوربین ها و چشمان تماشاگران منتظر سفر الی هستند. پس از شمارش معکوس و  در لحظه آغاز، الی به دنیایی زیبا پا می گذرد و پدرش را می بیند و مدتی با اوصحبت می کند. در بازگشت از این سفر که برایش موفقیت آمیز بود با انکار ناظرین مواجه می شود. دوربین ها تصاویر برفکی! را ضبط کرده اند و  او اصلاً ازجای خود تکان نخورده است. در واقع پروژه تحقیقاتی شکست خورده است اما الی دنیایی جدید را تجربه کرده است. تماس به گونه ای دیگر اتفاق افتاده است. آنچه می خواست نشد اما به موفقیتی بالاتر رسیده است : تماس با ماوراء.

این تماس مادی نیست و مسافت ها برای آن درونی است.  همچنانکه فاصله تا عرش با مسافت مادی سنجیده نمی شود بلکه‌با دعا پیموده‌می شود. اینکه فاصله‌ تا عرش به قدر گفتن مخلصانه" لا اله الا اللَّه" است، این به تعبیر علامه طباطبایی از لطایف کلام امیر المؤمنین (ص) است که آن را از آیه‌ إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ"اقتباس فرموده است. یا روایت مشابه که  فاصله میان آسمان و زمین به اندازه دعای یک مظلوم است.
در بحارالانوار آمده است که زمانی که پیامبر به معراج می رفتند پا یا دامن ایشان به ظرف آبی می خورد و واژگون می شود. پس از بازگشت از معراج ایشان مشاهده می کنند که پس از گذشت این همه زمان آب ظرف هنوز درحال ریختن  است! (در نامه های منسوب به انیشتین خطاب به آیت ا...بروجردی این حدیث مورد اشاره قرار گرفته که:  در احادیث شیعه احادیث پر مغزی یافت می شود. به عنوان مثال این حدیث که اثبات انبساط و نسبیت زمان را می کند.)

این فیلم درباره سفر درونی و بلکه #سفر_معنوی میان زمین و آسمان با روایات اسلامی اشتراکاتی دارد. این نشانه تفاوت گذشت زمان دردنیای مادی و معنوی است که درفیلم تماس هم به آن توجه شده است. اگر چه‌در قرآن راه پیمودن این مسافت طولانی مشخص شده است: ادعوا ربکم تضرعا و خفیه.
 زن اخترشناس بی ایمان، اکنون نسیم ایمان را احساس می کند. و در  آخرین دیالوگ فیلم می گوید:
 کیهان جای بسیار بسیار بزرگیه... بزرگتر از اونی که آدم حتی بتونه فکرش رو بکنه... پس اگر فقط ما (زمینی ها) اهالی اون باشیم... چه فضای زیادی تهی میمونه!
#Contact