معرفت دینانی

مجله سروش (شماره1580) با دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی در مورد برنامه معرفت که جمعه ها از شبکه4سیما پخش می شود مصاحبه کرده است. دینانی گفته که تا لحظه نشستن بر روی صندلی از موضوع برنامه خبر ندارم! روش تدریس او در کلاسهای درسی دانشگاه هم همین بداهه گویی است. البته این روش نشان از فقدان روحیه پژوهشی استاد دارد که حتی در دانشگاه هم احساس می شود. پژوهشی بودن آفاتی دارد و بداهه گویی آفاتی دیگر. دینانی در مصاحبه صریحاً اعتراف کرده که نگران است مبادا مباحثش تکراری باشد! برای همین (به جای تلاش برای رفع مشکل مثلاً از طریق یادداشت برداری) از بینندگان عذرخواهی می کند و همچنان به روشش در تلویزیون ادامه می دهد! مزیت بداهه گویی این است که موجب بیان و انتقال مطالب به صرافت طبع شده واز این رهگذر از دستکاری های ذهن بشری پرهیز می شود و به قول معروف آنچه از دل برآید بر دل نشیند! ظاهراً این بداهه گویی موثر بوده و برنامه ساده و گیرایی را به وجود آورده که وارد هشتمین سال پخش شده است . به نظرم این دوام پخش در سیمای جمهوری اسلامی نشان موفقیت یک برنامه است. علاوه بر این ویژگی باید بگویم تفاوت مهم دینانی با اساتید برجسته فلسفه در ایران این است که ساده و با نشاط صحبت می کند و از همه آنها برای گسترش اندیشه فلسفی مستعد تر است. جالب است که - بنابه خاطره دینانی از گفتگو  با یکی از بینندگان- فهمیدم یک نفر هم بر اثر مباحث معنوی فلسفی برنامه نمازخوان شده است!