اذن دخول

امشب شب 25ذی القعده، روز زیارتی امام رضا علیه السلام است و می خواهم از دور به زیارتش بروم.

برای زیارت امام رضا و بلکه همه مشاهد شریفه امین الله و حجج زمین باید چند نکته مدنظر باشد.

1.حرم امام رضا بیت النبی است. باید اذن دخول گرفت. قرآن از بیوت می گوید؟(احزاب/53) سراسر سوره احزاب مدام بحث نبی با بحث مؤمنین در هم تنیده است.پیامبر با امت خود یگانه است و صلوات بر او صلوات بر مؤمنین است. پیامبر یک خانه داشت پس منظور از خانه های پیامبر خانه های مؤمنین (آل محمد) است. مگر نه اینکه النبی اولی بالمؤمنین من انفسهم؟  (احزاب/6).

2. صاحب حرم حضور دارد کلام را می شنود و سلام را جواب می دهد ولی کلامش نه با گوش معمولی بلکه با لذت مناجات یافت می شود. معمولاً اشک نشانه این لذت است.

3. اذن دخول را نه با تکیه بر خود بلکه با تکیه بر کرم صاحب حرم باید گرفت. اذن خانه به دست صاحبخانه است و ما لیاقت دخول نداریم مگر او کرم کند.

این موارد در زیباترین و با معناترین بخش زیارت امام رضا یعنی آغاز آن موجوداست یعنی اذن دخول:

خدایا من مقابل بابی از ابواب بیوت نبی ات ایستاده ام. و خودت مردم را از اینکه داخل شوند منع کردی مگر با اذن او. و گفتی ای کسانی که ایمان آورده اید داخل بیوت نبی نشوید مگر اینکه اذنتان بدهند. خدایا من به حرمت صاحب این مشهدشریف در غیبتش معتقدم همانطور که در حضورش معتقدم و می دانم که رسولت و خلفائت علیهم السلام زنده اند نزدت رزق می خورند من را می بینند و کلامم را می شنوند و سلامم را جواب می دهند و تو کلامشان را از از گوشم پنهان کرده ای و (در عوض) باب فهم من را به لذت نجوا با آنها گشودی،

و من اول از تو اجازه می گیرم و دوم از از رسولت و  سوم از خلیفه ات امام واجب الاطاعه، غلی بن موسی الرضا علیه السلام و ملائکه موکل بر این بقعه مبارکه.

ای رسول الله داخل شوم؟

ای حجت الله داخل شوم؟

ای ملائکه مقرب و مقیم در این مشهد داخل شوم؟

ای مولای من اذنم بده در دخول، بهترین اذنی که به دوستانت دادی.

اگر من شایسته این اذن نیستم تو که شایسته آن هستی!