عیسی ، روح الله ، از مادیات پاک بود. او کلمه الله (آل عمران/45) بود برخلاف موسی که کلیم الله بود ومخاطب خدا نه روح او. خداوند با موسی بسیار سخن گفت (نساء/164) و همین سبب شد تا یهود دینی پر از قانون و دستور العمل شود. تورات به معنای قانون است و انجیل به معنای بشارت. عیسی آمد تا مصدّق تورات و مبشّر احمد باشد (صف/6). او انسانی مجرد از فعالیتهای اجتماعی و از ساکنین عالم وحدت بود و در اجتماع بنی اسرائیل و روم عمری کوتاه داشت و خداوند او را بالا برد تا تصدیق کننده موعود آخرالزمان باشد. روایت رنج مسیح تحریف تاریخ و قلب شخصیت بشارت دهنده عیسی است: کسی که از کثرات و رفت آمدهای دنیا پاک است رنجی نمی برد بلکه این موسی است که از حوادث متنوع زندگی و بهانه های بنی اسرائیل رنج ها و آزارهای فراوان دید! (صف/5، احزاب/69) روایت مصلوب شدن عیسی روایتی یهودی از مسیحیت است (نساء/157) که بر اساس یک رویداد غیر یقینی (نساء/158) شایع شد. مسیح در کهولت هم با مردم سخن می گوید (آل عمران/46). به اتفاق، همه معتقدند که تا به حال زمان کهولت نیامده است و طبیعی است که با مسیح مقتول و مصلوب هرگز نمی آید! در حالی که خداوند مقرر داشته است که: هیچ یک از اهل کتاب نیست که قبل از مرگ او (مسیح) قطعاً به او ایمان می آورد. با مصلوب دانستن مسیح امکان صلح بین اهل کتاب و مسلمانان در آخرالزمان ( زمان کهولت مسیح) منتفی است. دو هزار سال است که مسیحیت بشارت دهنده در لوای مسیحیت یهودی! پوشیده شده است و اناجیل چهارگانه انجیل برنابا (که بشارت احمد را بیان کرده است) را به گمنامی کشانده اند.زندگی حضرت عیسی روح الله روحانی و شاعرانه است و داستانی خطی برای روایت کردن ندارد، مثل یک غزل: ابیات غزول وار بشارت منجی (که بانام عیسی بشیر احمد و نام عیسی روح الله هم به روی پرده سینما رفته است) روایتی هوشمندانه از نادر طالب زاده است که گرچه داستان ندارد اما بیش از همه آثار سینمایی ساخته شده، ماهیت واقعی و غیر یهودی مسیح (بشارت دهندگی) را براساس انجیل برنابا و قرآن به تصویر می کشد.
