فیلم ملی؛ نگاه ملی

#سیمرغ بهترین فیلم از #نگاه_ملی برازنده فیلم #۲۳_نفر است. #سینمای_ملی هم باید موضوع ملی داشته باشد و هم روایت ملی. این فیلم در لایه اول داستان ۲۳ اسیر نوجوان است و در لایه عمیق تر نگاهی متفکرانه درباره حضور آگاهانه افراد کوچک در جنگ است و تلاش می کند این پرسش را تکرار کند که بزرگ کیست و کوچک کیست؟ 

آیا ذات سینما شیطانی است؟

تلقی برخی این است که می گویند شهید آوینی ذات سینما را غیراسلامی می داند. آیا آوینی در مورد تکنیک و سینما ذات گرا بود. آیا سینمای موجود را مسلمان شدنی نمی دانست؟

خدا در فیلم ضدحریق

فیلم #ضد_حریق (#Fireproof) در آمریکا ساخته شده ولی از فرهنگ هالیوودی جداست و #سینمای_مستقل محسوب می شود. داستان فیلم‌ درباره یک #آتشنشان موفق و وظیفه شناس است که هنوز نتوانسته آتش زندگی اش را اطفاء کند. این اثر برنده #اسکار و #گلدن_گلوب و #نخل_طلا نشده و  از نظر سینمایی شاهکار نیست و ستارگان در آن حضور ندارند و فکر نمیکنم منتقدین‌ غرغرو از آن خوششان بیاید اما یک روانشناس می تواند این فیلم را برای زوجهای در معرض طلاق توصیه کند و به اثربخشی آن امید داشته باشد. در این فیلم با وجود آنکه‌در هزاره سوم (۲۰۰۸) ساخته شده اما چت با زنان بیگانه و رابطه با مرد غریبه صریحاً قبیح نشان داده می شود؛ چیزی که در هالیوود یا مهم‌نیست یا قبح آن شکسته می شود. 
علاوه بر روانشناسی این فیلم تبلیغ #سینمای_مسیحی هم هست. گفته شده سازندگان‌اثر، برای تبلیغات این فیلم از رسانه‌های تلویزیونی و یا بیلبورد استفاده نکردند، بلکه ازطریق نمایش قبل از اکران برای روحانیون کلیسا و همچنین گروه‌های مذهبی کلیسا، فیلم خود را تبلیغ کردند.
محبت مسیح و آموزه فداشدن مسیح در فیلم آشکارا تبلیغ می شوند. اما می توان صلیب و نقد مسیحیت ‌را در پرانتز گذاشت و دیالوگ اسلام و مسیحیت را با فیلم به راه انداخت و اصول محبت کردن را از آن آموخت. اینجاست که توصیه پدر که می خواهد پسرش طلاق را #چهل_روز به تأخیر بیندازد ما را یاد #سلوک_اربعینی می اندازد. مهم‌تر از همه این فیلم‌ درباره خداست و بارها شخصیتها درباره خدا و ایمان حرف می زنند. گویا می خواهد بگوید:
اگر خوب خدا را بشناسیم خوب زندگی می کنیم.

درباره سینمای اسلامی/ آیا آوینی ذات گرا بود؟

از یک سو آوینی را به ستیز با غرب و تکنیک و سینما می شناسند. و از سویی دیگر شهید آوینی در جایی گفته بود من تعبیر سینمای اسلامی را نمی پسندم. عده ای از نزدیکان و شارحان اندیشه او نتیجه گرفته اند که او سینمای اسلامی را قبول نداشت و این نتیجه گیری درباره سید شهیدان اهل قلم غریب است. اکنون چه باید گفت؟

تنها راه این است که در این موضوع متفکرانه وارد شویم.

جذابیت در سینما

مقاله «جذابیت در سینما » اولین یادداشت در جلد اول کتاب آینه جادو است که در واکنش به فیلمهای روشنفکری که جذابیت و جذب مخاطب اهمیتی نمی دادند نوشته شده است. اما اهمیت آن بیش از اینهاست. این مقاله اولین متن سینمایی است که خود آوینی میخواست تا در قالب کتاب خوانندگان بخوانند اما محتوای آن به اندازه آنچه که از او علیه سینمای موجود غرب مشهور شده است، مشهور نیست! وقتی از دریچه تفسیر مرحوم مددپور و بحث سینمای اشراقی آوینی را بفهمیم شاید کمتر متوجه باشیم که او در ابتدای کتاب خود از برخی مشهورات و بدیهیات سینما دفاع می کند. در نظر او جذابیت «شرط لازم» است، هر چند «کافی» نیست.

نقدی بر کتاب نخل و نارنج

 نارنج نماد دزفول محل تولد شیخ انصاری (والبته  وحید یامین‌پور!) و  نخل نماد نجف مدفن شیخ است. دزفولی ها از این کتاب بیش از دیگران لذت می برند ولی دیگران هم از  نخل و نارنج استقبال کرده اند.

کتاب نخل و نارنج، روایت فقهای و عرفای مختلفی است که فقیه اعظم،  شیخ انصاری ملاقات می کند. در سفرهای شیخ، یک فقیه با سلطنت قاجار در راه دفاع از اسلام همکاری می کند و فقیهی دیگر خودش قانون اسلام را اجرا می کند. شیخ همه اینها را می بیند و شاگردی می کند و از آنها می گذرد.

شبی که عشق به نفرت تبدیل شد

سالها پیش فیلمی از ضجه یک مادر در برابر دامادش منتشر شد که بسیار متأثرکننده بود. بر اساس این داستان واقعی،  نرگس آبیار تصمیم گرفت تا بگوید چطور عشق به نفرت تبدیل می شود؟ پاسخ به این پرسش همانقدر سخت است که اصل داستان باورنکردنی است! برای همین زمانی طولانی با جزئیات فراوان لازم است تا بفهمیم چطور کار به اینجا رسید! در آغاز فیلم عاشقانه است و هر چه می گذرد تلخی جان تماشاگر را می نوازد

فیلمی جذاب ولی متناقض

#hacksaw_ridge 
این فیلم درباره یک آمریکایی وطن دوست است که نمی خواهد فرمان ششم از #ده_فرمان کتاب مقدس که می گوید «کسی را نکش» را نقض کند. برای همین به ارتش ملحق می شود اما فقط یک امدادگر و بهیار می شود و هرگز اسلحه را لمس نمی کند مگر لحظه ای که در جنگ اسلحه را در ساختن یک برانکارد موقت به کار می برد! در نیمه دوم فیلم وقتی جنگی خونین در یک بلندی نزدیک اوکیناوای ژاپن در حال رخ دادن است، او تعداد زیادی از مجروحین آمریکایی و حتی ژاپنی را مداوا می کند و با سختی و در خطر بسیار از روی قله با طناب به پایین می فرستد. در پایان هم در حالی که زخمی بر روی برانکارد به پایین بلندی فرستاده می شود کتاب مقدس را بر سینه دارد و دوربین طوری او را تعقیب می کند که گویا به آسمان عروج کرده است.

چه چیزی از آوینی به ارث بردیم؟

در مورد شناخت آوینی چند گروه به خطا رفتند و به ظن خود یار او شدند؛ اول، مروجان چهره رسمی او که هاله‌ای مقدس مآبانه و آسمانی برایش ساختند بدون آنکه حقیقت قلم و اندیشه اش را بشناسند. مدیران فرهنگی و عاشقان شهادت و بسیاری کسانی که پوستر او را در پروفایل خود یا بر روی دیوار نصب می‌کنند از این گروه هستند

درباره شازده کوچولو

عنوان کتاب از دو بخش تشکیل شده است: شازده (پرنس) و کوچولو. پرنس طینت و جنس را نشان می دهد. گویا اگزوپری معتقد به نجیب زادگی و طینت پاک بوده است. صفت کوچولو نشان می دهد داستان در ستایش کودکی است.  هرچند برای کودکان ساده نیست پس جالب است نویسنده کتاب را نه به کودکان و نه به بزرگسالان بلکه به دوران کودکی یک بزرگسال تقدیم کرده است. در نسخه زبان فرانسوی (اصل) کتاب سنت دو اگزوپری، از واژه «بزرگسال» هرگز برای توصیف درک نکردن بزرگسالان استفاده نشده است. او در تمام داستان، تنها از واژه «آدم بزرگ ها» استفاده کرده است. این امر اتفاقی نیست و یک تمایز بسیار مهم است