به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه های عمومی کرمانشاه، جلسه نقد و بررسی کتاب «آخرین گامهای یک دونده ماراتن» با حضور نویسنده کتاب رضا کریمی، اساتید دانشگاه، دانشجویان، کتابداران و اعضای کتابخانه روز پنجشنبه 24اسفند ماه در محل کتابخانه امیرکبیر برگزار شد.
در ابتدای این جلسه حمیرا بگلری مسئول کتابخانه امیرکبیر گفت: قصد داریم با همکاری امور فرهنگی اداره کل کتابخانه های عمومی جلسات نقد و بررسی نویسندگان بومی استان را برگزار کنیم و این جلسه نقد نیز در این راستا برگزار می گردد.
در ادامه رضاکریمی ، نویسنده کتاب، به علت تألیف این کتاب پرداخت و گفت: دکتر داوری اردکانی که موضوع این کتاب است در تاریخ اندیشه معاصر فرد بسیار اثرگزاری است. آغاز آشنایی و حلقه وصل من به دکتر داوری شهید آوینی بود و برای درک اندیشه آوینی ناگزیر از فهم آرای دکتر داوری هستیم. وی همچنین گفت داوری شاگرد سید احمد فردید بود و شناخت این دو بدون یکدیگر آسان نیست.
کریمی در ادامه گفت: بنده به عنوان یک پژوهشگر قرآن مدیون دکتر داوری هستم چرا که وی به آگاهی از تفاسیر غربی از قرآن و فهم بنیادین و تفصیلی غرب و شناخت تفاوت زمانه و تفاوت قدیم و جدید کمک زیادی کرد. لذا اگر بپرسیم داوری برای چه کسانی اهمیت ندارد؟ پاسخ این است که برای کسانی که تقابل شرق با غرب و سنت با تجدد را مهم نمی دانند و کسانی که کلی نگری و تاریخ اندیشی را برنمی تابند.
وی همچنین افزود: این کتاب تنها چکیده نظریات دکتر داوری نیست بلکه تحلیل و تقریر و نقد هم هست. یکی از ویژگی های دکتر داوری این است که به اجمال سخن می گوید و به تعبیری می توان گفت سخنان او مثل ماهی از دستان مخاطب نوشته هایش سُر می خورد. برای همین این کتاب تلاش کرده است تا برخی مواضع وی را بیشتر تبیین کند.
در ادامه جلسه دکتر منصوری، عضو هیئت علمی دانشگاه رازی، گفت: سخن اصلی دکتر داوری به نظر من در باب «توسعه نیافتگی» در کشور ماست و در این کتاب به این موضوع تا حدی پرداخته شده است. ولی وقتی کسی در مورد جامعه سخن می گوید باید زبان او واضح و خالی از اجمال باشد و این مشکلی است که در این جلسه به آن اشاره شد. وی همچنین ادامه داد: یکی از سؤالاتی که در کتاب پاسخ دقیقی ندارد این است که تفکر تاریخی که سخن اصلی داوری است یعنی چه؟ و پرسش دیگر در موضوع «جدایی نظر از عمل» این است که بیشتر از آنکه فلاسفه مسبب این جدایی باشند فقها هستند که با تأکید زیاد بر عمل عامل این جدایی شده اند.
دکتر وحید احسانی از دیگر منتقدین این جلسه گفت: دکتر داوری ما را به پرسش و تأمل وامی دارد و این یکی از ویژگی های مثبت اندیشه اوست که بنده در رساله خود از آن بهره بردم. وی در ادامه گفت: یکی از اشکالات این کتاب این است که گاهی مرز بین نظر دکتر داوری و نظر نویسنده مشخص نیست و نقد دیگر این است که گاه نویسنده به نظر می رسد نظر خود را به داوری الصاق و تحمیل کرده است مانند موضوع مهندسی فرهنگی که ادعا شده است سخن او مخالفت با نظریه مهندسی فرهنگی نیست بلکه تقویت کننده آن است.
کریمی در ادامه گفت: دکتر داوری هر مسئله ای را در کلیت تاریخی خود و یک طرح کلی به منزله تقدیر ما می فهمد و این همان تفکر تاریخی است. زبان دکتر داوری همانطور که در این کتاب در موضوع تحلیل کتاب «شاعران در زمانه عسرت » گفته شده است زبان اشارت است نه زبان عبارت. یعنی وی با زبان تفصیلی سخن نمی گوید و بخشی از این ویژگی زبانی به این دلیل است که وی همانند مارتین هیدگر شعر و تفکر را یکی می داند. کریمی ادامه داد: جدایی نظر از عمل یکی از محصولات این نوع تفکر است که به عقیده وی بذر این اندیشه را در یونان باستان و ابداع تقسیم بندی نظری/عملی کاشته اند و هر کس به صورت زیاده از حد بر نظر یا عمل تأکید کند عامل این جدایی است.
وی همچنین گفت: تا حدی عدم مرزبندی دقیق بین نظر دکتر داوری و نویسنده را می پذیرم ولی به طور کلی می توان گفت هر جا در کتاب ارجاع مستقیم داده نشده باشد باید نظر نویسنده و تقریر اندیشه داوری نه اصل اندیشه شمرده شود. در مورد مهندسی فرهنگی هم اعتقادم بر این بوده است که دکتر داوری اهل مخالفت و موافقت صریح با مسائل نیست بلکه به امکان و تأمل در امور می اندیشد. اما در ادامه نظر من این بوده است که این تأملات به جای مخالفت نهایتاً می تواند موجب تقویت این دیدگاه شود.
نویسنده کتاب «آخرین گامهای یک دونده ماراتن» پس از ادامه بیان نکات دیگر حضار جلسه در پایان گفت: از همه کسانی که کتاب را با دقت مطالعه کرده اند تشکر می کنم و یکی از بهترین لذت ها برای یک نویسنده این است که کتابش با دقت مطالعه و نقد شود.
